
Rządowa strategia zarządzania długiem publicznym do 2023
Rządowa strategia zarządzania długiem Skarbu Państwa, jaką oficjalnie przyjęto na posiedzeniu Rady Ministrów 24 września 2019 r. obejmuje lata 2020-2023. Przewiduje ona dalszy spadek długu publicznego w relacji do PKB. Odpowiednio do 44,9% na koniec bieżącego roku i 43,5% na koniec 2020 r. oraz 38,2% na koniec 2023 r.
Trzeba zaznaczyć, iż przyjęta strategia jest dokument przygotowywanym corocznie przez Ministra Finansów i przedstawiana Radzie Ministrów do zatwierdzenia, a następnie przedstawiana Sejmowi wraz z uzasadnieniem projektu ustawy budżetowej. Obejmuje czteroletnią strategię zarządzania długiem Skarbu Państwa (SP) oraz oddziaływania na państwowy dług publiczny. Dlatego też założenia makroekonomiczne i fiskalne przyjęte w Strategii są zgodne z założeniami projektu ustawy budżetowej na 2020 r. Strategia staje się obowiązująca od jej akceptacji przez Radę Ministrów.
Strategia ma na celu minimalizację kosztów obsługi długu w długim horyzoncie czasu przy przyjętych ograniczeniach, dotyczących poziomu ryzyka, a w szczególności:
- refinansowania, kursowego;
- stopy procentowej;
- płynności budżetu państwa;
- ryzyka kredytowego;
- ryzyka operacyjnego;
- rozkładu kosztów obsługi długu w czasie.
Najważniejsze założenia nowej strategii rządowej:
Wspomniana już kontynuacja polityki ciągłego obniżania poziomu długu publicznego w relacji do PKB (44,9% na koniec 2019 r., 43,5% na koniec 2020 r. i 38,2% na koniec 2023 r.). Odpowiednio też relacja długu instytucji rządowych i samorządowych (wg. definicji Unii Europejskiej) do PKB obniży się do 47,7% na koniec 2019 r., do 46,3% na koniec 2020 r. i do 41,3% na koniec 2023 r.
Przyjęty w projekcie ustawy budżetowej na 2020 r. limit kosztów obsługi długu SP w ujęciu nominalnym będzie niższy od limitu w 2019 r. (28,5 mld zł w 2020 r. wobec 29,2 mld zł w 2019 r.). W relacji do PKB koszty obsługi długu obniżą się z 1,31%. w 2019 r. do 1,20% w 2020 r. i 0,90-0,92% w 2023 r.
W zakresie zarządzania długiem Skarbu Państwa w nowej strategii przyjęto, iż
- zostanie utrzymane elastyczne podejście do kształtowania struktury finansowania (pod względem wyboru rynku, waluty i instrumentów, w stopniu przyczyniającym się do minimalizacji kosztów obsługi długu i przy ograniczeniach, które wynikają z przyjętych poziomów ryzyka oraz możliwego wpływu na politykę pieniężną);
- głównym źródłem finansowania potrzeb pożyczkowych budżetu państwa pozostanie rynek krajowy,
- udział długu nominowanego w walutach obcych w długu SP zostanie obniżony poniżej poziomu 25%,
- priorytetem polityki emisyjnej będzie budowanie dużych i płynnych emisji o oprocentowaniu stałym, zarówno na rynku krajowym, jak i rynku euro,
- średnia zapadalność długu krajowego SP utrzymywana będzie na poziomie zbliżonym do 4,5 roku, o ile będzie to możliwe z punktu widzenia warunków rynkowych,
- średnia zapadalność długu SP będzie utrzymywana na poziomie zbliżonym do 5 lat.

